- παραλογία
- η, ΝΜΑ, παραλογιά Ν [παράλογος]νεοελλ.παραλογητό, ανοησίαμσν.-αρχ.γραμμ. ψευδής, εσφαλμένος σχηματισμός («ἐπενοήθη συναίρεσις πρὸς ἀποφυγὴν παραλογίας», Ευστ.)αρχ.φρ. «μετὰ παραλογίας» — παράλογα, ανόητα.
Dictionary of Greek. 2013.
παραλογία
Look at other dictionaries:
παραλογιά — η βλ. παραλογητό … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
-λογία — (AM λογία) β συνθετικό αφηρημένων θηλυκών ονομάτων που σχηματίστηκαν από ονόματα σε λόγος ή από ρ. σε λογώ και ανάγονται στο ρ. λέγω είτε με τη σημασία τού «μιλώ», άρα και τού «ασχολούμαι με κάτι» (πρβλ. αερολογία, ευφυολογία, φιλολογία), είτε με … Dictionary of Greek
